Aynı göğe bakıyoruz…
Ama yıldızlar sana başka,
Bana bambaşka düşüyor.
Senin gecen bana sabah,
Benim duam sana hasret oluyor.

Kalplerimiz aynı anda titriyor belki,
Ama kaderlerimiz
Farklı şehirlerde susmayı öğreniyor.

Ben seni hep en yakınım sandım,
Çünkü içimdeydin.
Ama bilirim…
Bazı insanlar kalbinde sonsuz yaşar,
Kavuşmadan da tamamlar seni.

Seninle aynı göğün altında yaşarken
Ben seni her şeyin dışında sevdim.
Ne vakit, ne mesafe…
Sadece senin olduğun bir zaman diledim.

Ben seni,
Bana yazılmış gibi değil,
Benimle imtihan edilmiş gibi sevdim.

Ve şimdi biliyorum:
Bazen sevmek;
Yan yana yürümek değil,
Aynı duaya ayrı ayrı amin demektir.

Eğer başka bir hayatta
Yolun bana düşerse,
İnan bana...
Yine severim seni.
Yine susarım.
Yine dualarımda sana yer veririm.
Çünkü aşk,
Bazen kavuşmak değil, sabırla büyümektir.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
(9 Şubat 2025)