Aramızda kilometreler değil,
Kalbimize sabitlenmiş bir sevda var.
Yol uzun, zaman inatçı…
Ama ben seni
Yol değil, dua kadar yakın bilirim.

Her şehir başka bir harita belki,
Ama sen,
Benim kalbimin ortasında işaretli tek yersin.
Ne sokak adları, ne il plâkaları
Sana olan muhabbetimi ölçemez.

Gözlerini göremem belki her sabah,
Ama duasını duyarım her gece.
Çünkü seninle aramdaki bağ,
Bir telefon hattı değil,
Bir sabır misâkıdır.

Bazen düşünüyorum:
Eğer bu kadar uzak olmasaydık,
Aynı gökyüzüne bakarken
Bu kadar çok özler miydim seni?

Ben seni,
Mesafe kadar seviyorum.
Yani ölçülemez kadar…
Yani ne yolların yettiği,
Ne zamanın tanımlayabildiği kadar.

Bir harita değil,
Bir hasret çizdim elimle…
Ve her çizgide adını fısıldadım:
“Sabret, sevda yakındır.”

Çünkü ben biliyorum:
Aşk, yan yana durmakla değil,
Aynı duaya omuz vermekle yaşar.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
(10 Şubat 2025)