Seninle aynı şehirde değilim,
Ama her duamda seninle başlıyorum söze.
Bir adım uzakta değil belki bedenin,
Ama kalbimin kıblesi hâlâ sensin.

Aramızda yollar var,
Kavuşmalar değil,
Dua aralığı kadar bir hasret.

Bir kuş uçsa pencereme,
Adını fısıldar sanıyorum rüzgârın.
Çünkü sen,
Gelmesen de
Her gelişini hissediyorum.

Sana uzak kalmak,
Kalbime daha yakın olmana vesile belki.
Çünkü uzaklık bazen,
Aşkı hak edenin imtihanıdır.

"Bir gün” diyorum sadece…
Bir gün bu mesafe,
Sana yazılmış bir dua kadar kısalacak.
Ve ben o gün,
Gelmedin diye değil,
Geldiğin için ağlayacağım.

Biliyor musun?
Sen başka bir şehirde değil,
Benim içimde yaşıyorsun aslında.
Her kelimemde,
Her secdemde,
Her susuşumda varsın.

Ben seni özlemekle sevdim,
Sabırla büyüttüm,
Ve duala besledim bu sevdâyı.
Sen bana yakın olmadın belki,
Ama hep kalbimin en iç yerindeydin.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
(11 Şubat 2025)