0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
45
Okunma
BENİ AFFET, EY SESSİZLİK
Ses istemiyorum.
Ne duaya eşlik eden ağıt
Ne içimde yankılanan yakarış.
Sadece susmak istiyorum
Ve bu suskunlukta
Sonsuz bir afla yıkanmak…
Ey Sessizlik,
Ey göğün en sessiz seheri,
Ey Arş’ın en sessiz nidası…
Beni affet.
Söz söylemedim
Ama kalbimi açtım
Beni bir kelimeyle değil
Bir bakışla affet
Çünkü bazı affedişler
Sadece kalpte yankılanır
Ve sessizlikle mühürlenir.
Ben artık konuşmam
Çünkü her konuşmam
Günahımı hatırlatıyor bana.
Ama sustukça
Affa daha çok yaklaşıyorum.
Ve biliyorum:
Sonsuzluk, bir sessiz secdeyle başlar.
HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
(5 Şubat 2025)
5.0
100% (1)
