İlk defa acılarımın biri sol koluma girdi
diğeri sağ koluma
ayaklarıma bir an takıldı gözlerim
hafif uçları gökyüzüne bakıyor
topuklarım toprağın bağrına çakılmış gibi duruyordu
gökyüzü kirli beyazdı

Gitmeler geldi aklıma
ama nereye
hangi sevda yurduna gitsem seni nasıl bulurum
bu kör olası körlükle
bilmiyorum




Hiç sevmiyorum
zaman içinde kendi masalımı iç sesime okuyup
gökte bir elma düşürmeyi
çünkü, bahar çıplak bir sonbahara döner iken
küçük bir mendilin ucuna bağlanan
ateş icadına benzer sözlerin aklıma geliyor
bir avuç içi külüm yani


Sahi ayıp dağına yağan karları göre göre
bu kadar tükenmişlikle
nasıl ,önümü göre bilirim
yeniden birine seni seviyorum diye bilirim


Gece gündüzü bilmemekle beraber
koca bir karanlık topu odamın ortasına oturmuş
bir türlü kalmıyor


Bu sabah da
kaçak çayla demlenmiş sıcak çay dudaklarımı öpüp bıraktı
ve sesler
inşaat çalışanların sesleri
kuşların ürkek göğe dokunuşları aklımda

Benim bu aşka susmam
tanrı inançlarına göre
bir daha seni sevebilme şansı verecekmiş?
güya gel de inan


Ve sen ana dilimin oğlu
yaşadığın şehrin kulaklarına fısılda yalnızlığım
sana gelemiyişimi
o kadarında yapa artık ...

11-07-2025
ist