Uzaklarda bir rüzgâr savrulsa,
Akça Kızı, duyar mısın?

Gül bahçelerinin fısıltısında,
Dicle’nin serin sularında yazılmış kaderimiz,
Bir hilal gibi doğar her gecede,
Sana ulaşan yolun haritası.

Yüreğim, seninle çarparken,
Sol yanımda bir sızı,
Kırık bir ney sesi gibi derin,
Yolunu bekleyen bir dervişin duası gibi.

Adım adım yürürken zamanın kıyısında,
Gölgen düşer sararmış sayfalara,
İnci taneleri gibi dizilir anılar,
Ve her gece senin hayalinle dolanır şehirler.

Aşkın rengi nedir, kim seçer rengini?
Kimi zaman sarı bir sabah,
Kimi zaman kızıla çalan akşam,
Akça Kızı, seninle anlam bulur bütün mevsimler.

Tenin özlemiyle dolu bu topraklarda,
Her dilden yükselen nağmeler,
Kalbimin en derin köşesinde saklı,
Sana adanmış bir sevda türküsü gibi.

Gözlerin ufkumda bir yıldız,
Işığıyla yolumu aydınlatır,
Kalbim, bu toprakların özlemiyle yanar,
Akça Kızı, gel artık, uyan.

Kum tanesi kadar küçük,
Ama okyanuslar kadar derin sevgim,
Her dalga seni çağırır,
Ve ben her sabah seni beklerim.

Kayıp şehirlerin efsanesinde bile,
Senin adın anlatılır,
Ve ben o efsanenin kahramanıyım,
Sonsuz bekleyişin, sonsuz özleminle.

HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA