0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
68
Okunma
Gelincik gamzesi tutuşur bozkırda,
nur-u ilahi ışıtır bu dâr-ı dünyayı;
mavi rüya olur aşkın rengi,
umut der ki: “Çâre bekleyişte, muştu yakındır.”
Mim Sarayının avlusunda Elif’in gölgesi
Sol yanıma düşer—şehri İstanbul’a bakan terastayım.
Anadolu’nun damarlarında kokunun yayıldığı şehir
efsane gibi dolaşır, cennet bahçesi örter yüreği.
Mai saçaklı üzüm bahçeleri nar taneleriyle gülümser;
Amin kuşları semaya öykünür,
Zümrüdüanka kanadında safderun bir ezan sesi taşır.
Ve bütün güz mevsimleri,
Papatya Kadını, senin gülüşünde dağılır.
HABİB YILDIRIM / BÂİN-İ ADLÎ / LARDES SYMPRA
5.0
100% (1)
