Mısraların nabzına vurduğumda tırnak.
Yırtılıyor telleri duygularımın ağlayarak.
Göz yaşımla bezeli kalbimdeki sığınak.
Tutuyor içimde hüznü kaynamasın hıçkırarak.
Mısraların nabzına vurduğumda tırnak.

Burnumun ucunda sızı, yanaklarım kırmızı.
Gözlerim arıyor, gökyüzünde teskin yıldızı.
Yüreğim de sıkı sıkı öyle yummuş ağzını.
Çınlasa da dinlemiyorum ağıt yakan sazımı.
Burnumun ucunda sızı, yanaklarım kırmızı.

Bekliyorum sabah olsun, şafak söksün.
Gidenler gitsin, yalnızlığım dönsün.
Saz ne ağlar, göz ne söyler görsün.
Bir bardak çay, birde içimi döksün.
Bekliyorum sabah doğsun, şafak söksün

Hıçkırıklar bestelenir o zaman, yürür cızıldayarak plak.
Tedhini efkar ederim, başımı tutup sıkarak.
Yine duydum dünyayı, fısıldıyor firak firak.
Özlemiştim zaten konuşmayı susarak.
Hıçkırıklar bestelenir, yürür cızıldayarak plak.

Bu nasıl sakil yük, bağlayan duyguları.
Göz yaşım törpüler, bir bir tırnakları.
Duvarlar beni dinliyor, ben duvarları.
Ozan daha ne ister, neme doydu mu yanakları?
Asıl bu sakil yük, bağlayan duyguları.

Kaderin telinden hicrana vurur türküyü.
Dünya kuruldu kurulalı duyulan öyküyü.
Bu sünnet üzre asuman, itmam eder döngüyü.
İskal eder ciğerler, nefes nefes yüklüğü.
Kaderin telinden hicrana vurur ha vurur türküyü.

Şimdi plak dönsün, tırnak vursun, saz çınlasın.
Artık gittiler, bıraktım duygularım ağlasın
Ne bakıyorsun ararat, sende mi yalnızsın?
Defol gözümden ferdiyet, sen bile fazlasın.
plak dönsün, tırnak vursun, saz çınlasın.

Mısraların nabzına vururum da tırnak.
Çınlar telleri duygularımın hıçkırarak.
Gözyaşlarım taşıp kalbimden kaynayarak.
Akıtır içimden hüznü, ağlar haykırarak.
Mısraların nabzına vurduğumda tırnak.

26 şubat 25