2
Yorum
10
Beğeni
4,8
Puan
236
Okunma
Bir adın vardı…
Söylemeye kıyamadığım.
Bir ağızdan düşse,
kalbim yer değiştirirdi içimde.
Sana dair ne varsa
eski bir defterin arasında sakladım,
güneş görmeyen bir yaprak gibi
solduğumu kimse fark etmedi.
Ben seni beklemekten değil,
unutamamakla eskidim.
Günler geçti üstümden
ama senin adın,
saatin tik taklarına kazılı kaldı.
Anlattıklarım değil de
anlatamadıklarım çınlıyor geceleri;
bir kahve fincanında,
bir mektubun sararmış kenarında
ve en çok da sustuklarımda varsın.
Ben seni hiç tutmadım elimle,
ama en çok senden düştüm.
Ve bir yağmurun ortasında değil
senin yokluğunun ortasında ıslandım.
Artık her şey biraz eksik,
biraz eksik anlatılmış,
biraz eksik sevilmiş gibi.
5.0
75% (3)
4.0
25% (1)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz