0
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
251
Okunma
Aşk biter zamanla, diyorlar sevgili
Gerçi zaman neydi ki?
Bir durak, bir son ya da bambaşka bir şey,
bilmiyorum.
Aşkın zamanı mı olur, diyorum.
Varmış meğer,
birinin bile sevilme günü, zamanı varmış
Sen korkma, sevgili.
Senden ancak ölürken vazgeçerim.
Ama bu, seni sevmekten değil,
bu hayata sevgini doldurduğumdan, dolduracağım yer kalmadığından.
Şimdi gittiğim yerde dolduracağım güzelliğini, neşeni.
Nedeni bilmem ama
yeşerdi solan bahçeler,
hayat buluyor sende.
Ben ondandır hayat buldum güzelliğinde, nefesinde
Aşka zaman tanıyorlar, biter diyorlar, sevgili.
Oysa insan, yüreğindekilerle ölürken
yaşamaktan vazgeçer, sevmekten değil ki.
Ben seni hep seveceğim, saklayacağım yüreğimde
sonra anlatacağım seni
solmuş çiçeklere, vazgeçmiş gönüllere.
Olur mu hiç sevgili
Zaman tanımak nefesimi kesen güzelliğine, sevgime, sevilmene...
5.0
100% (3)
