Sahile indim dün gece
Denize karşı bir bankta oturdum
Kendi sessizliğimde dinliyordum
Yakamozlarla ışıldayan dalgaların sesini
Şiir gibi ninni gibi geldi
Ama huzursuzdu içim beklerken
Çünkü geceydi ve soğuktu
En önemlisi de sen yoktun
Papatya kokun yoktu
Zaten hayatımda da yoktun
Düş kırıklığı dolu rezil hayatımda
Belki de sevgiye yer yoktu
Yine de bekledim seni
Gelsen sana masmavi bir deniz
İsmin gibi beyaz bir papatya
Ve sevgi dolu kalbimi verecektim ama gelmedin
Sen gideli kaç yıl oldu, bilmiyorum
Artık zamanın da bir önemi yok
Çünkü giden geri gelmiyor
Yine de bekledim
Kar, yağmur demeden deli divane gibi
Titredim, dondum ama gelmedin
Alışmak, kabullenmek istemedim
Mecnun gibi güneşte yandım, susadım
Dudaklarım kurudu ismini anmaktan
Gözlerime başka göz değsin istemedim
Dudaklarıma başka bir dudak
Elime başka bir el, tenime başka bir ten
Dokunsun istemedim
Çünkü kendime haram kıldım senden başkasını
Limandan ayrılıp geri dönüşü olmayan
Belki de sırra kadem basıp rotasını şaşıran
Bir gemi gibiyim ummanlarda
Bulunamayışın ta dibine vurup
Salınıyorum bir o yana bir bu yana
Şaşırdım, gökte ay gitti, yıldızlar da yok
Karanlıklarda kalıp gözlerime ağırlık çökerken
Aysız ve yıldızsız bir gecede nasıl bulurum yolumu?
En önemlisi de kutup yıldızım olan seni
Sesini, beni benden alan gülüşünü kaybetmişken
Yine de bekliyorum seni, gelmeyeceğini bilerek…