6
Yorum
30
Beğeni
5,0
Puan
643
Okunma
ben bir sokak lambasının titrek ışığında
kendini unutan gölgeyim,
adı tabelalardan kazınmış,
yüzü sigara dumanına bulanmış,
hiçbir yere ait olmayan biri.
şehrin damarlarında kırmızı ışık yanıyor,
kalbimde sürekli çalan bir anons:
"yolcu kalmasın, yolcu kalmasın."
ama ben hep yanlış durakta iniyorum,
hep yanlış insanın gözlerine bakıyorum.
ağzımda paslı bir tat,
kelimelerimi kırık bir şişeden içiyorum,
kan revan içinde cümleler,
bir dil var mı beni anlatacak?
bir dil var mı beni susacak?
şimdi kayboluyorum,
ellerimde kimseye uymayan eldivenler,
cebimde iptal edilmiş tren biletleri,
ve içimde hep biraz eksik,
hep biraz fazla bir şey.
5.0
100% (7)