7
Yorum
57
Beğeni
5,0
Puan
592
Okunma
küçük ayrıntılar
büyük okyanuslar doğurur
aşkla ölmek zormuş
koca kentin soluk ışıkları ısırırken ruhumu
kanaya kanaya razı olmaktı payıma düşen
ayazda iki yürek
ellerim yazmak istiyor
damarlarımda dolaşan kan için için çekiliyor
odamın tavanında yoksulluğumun gölgesi
duvarların çatlağından sızan
rutubet kokusu
senli şiirlerin çiçeklerine ilişmiş
acımasız hayatın
hakemliğine soyunduğunda
yalnızlığın kirlenir
kimsesiz ve tesellisiz ölürsün diyen bir ses
musluktan geliyor gibi
biliyor musun
her şey konuşuyor biz hariç
senin yalnızlığın
benim çoğulluğuma denk
dostların eksik sohbetlerinde bile
hep bizim hikayemizi aradım
uykulara kaçtım
ama her uyanmaya çalıştığımda
gözünü açan hep sen vardın
benden önce beni karşılar
benden önce beni yolcular gibi
ömrümün tetiğindeki el olmayı seçtiğin an
işte orda koptu tüm film
ayrılalım dediğin kurşun
patlattı beynimi
ben ölürsem
sen ölürsün
5.0
100% (19)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
