2
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
505
Okunma
sırçalaşmış akıl
güneşlere dolanır pembe dil
koca bir köyün
içinde ateş konuk
renk vermezler ellere
ölüm mukadderdi bilenlere
tenimden soyarsın beni de
ses etmem edemem
derin derin nefesler eşliğinde
bir gönül çırpıntısı eşelenir toprakta
ah be çocuk
babası yok
anası sadece doğuruvermiş
kardeşler Kabil tohumu
bir içimlik ömürlere dayadılar
kirli ağızlarını
o uzak kentteki
masum hıçkırıklar kulaklarımı arşınlamış
nerde o Narin serçe diye
divane divane dolanmış birbirine evdeki perdeler
kara yazı ki
uykunda ağlıyorsun seni geride bırakanlara
bilmez ki çocuk
anneyi sevmemenin nasıl bir şey olduğunu...
su utandı
toprak utandı
ölen utandı
5.0
100% (5)
Cevap Yaz