0
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
244
Okunma
Aysude
İçim içime sığmazdı,
coşkun akan bir nehir gibi.
Senin yanında huzur bulurdum,
dizlerinde dinlenirdi yorgunluğum.
Kelebekler yüreğimde dans ederdi,
her sözün bir melodi olurdu kulağımda.
Kimse benim kadar mutlu değildi,
susturamıyordum sana olan duygularımı.
Kalbim, sen, sen diye
alev alev kavrulup duruyordu.
Ruhum bile haykırıyordu adını,
gökyüzüne işlenmiş bir dua gibi.
Yağmur inerdi usulca sokaklara,
gökyüzü bir sır gibi susardı.
Uğultular savrulurdu rüzgârın eteğinde,
titrek bir gonca ürkerdi dalında.
Umut ince bir çizgiydi,
varlıkla yokluk arasında salınan.
Ayrılık, uzak bir şarkı gibi
sessizce yankılanırdı ruhumda.
Bir damla düşer toprağa,
bir hikâye başlar yeniden.
Ve ben, göğe bakarken,
adını yıldızlara fısıldarım.
5.0
100% (2)
