Bazen imkansızı istersin,
Olmayacağını bile bile,
Canının yanacağını, içinin acıyacağını,
Ateşe uçan pervaneler gibi,
Ona doğru çekilirsin.
Kaçmak istersin ama beceremezsin,
Bakmışsın gene kendini yanında bulmuşsun.
Sadece bakmasını, sarılmasını, canında can olmayı istersin ama olmaz.
Her geçen gün erir, tükenir, yıpranırsın.
Benliğini unutup karanlıkta kaybolursun, farkına bile varmazsın.
Bağırsan çığlıkların duyulmaz, boşlukta asılı kalır.
Ne geceni bilirsin, ne de gündüzünü; bütün yolların kapalıdır.
Bir girdabın içinde debelenir durursun,
Sanki kurumuş sararmış bir yaprak gibi.
Bilmiyorum, yokluğunun neresindeyim,
Kaçıncı günü fark etmeden geçen,
Dakikaları, saatleri bile hesaplar oldum.
Artık yeter desem, yudum yudum tükeniyorum desem, gelirmisin?
Beklemek o kadar zor ki, her an yok oluyor gibi.
Sensizliğin neresindeyim?
Bu çile ne kadar sürecek, alışamıyorum yokluğuna.
Kırılıp dökülüyor tüm gelecek planlarım,
Elimde, dilimde parçalanıyor.
Kocaman bir yalnızlık kalıyor geride.
Bunları bilsen, gelirmisin? Gelirmisin?