Güneş ışıkları dokunur
Pencere pervazlarından odama
Huzuru getirmesini bekler yüreğim

Kalkıp balkon kapısını açınca
Ilık bir meltem dolanır bedenime
Ve bütün dünya, bir anlığına durur
Gökyüzüne haykırmak isterim seni,
Senli düşlerimi
Ama neyse, der geçerim

Adımlarım yorulmuş
Yarını düşünmeyi bırakıyorum
Bugünün hazin yanı
O kadar sarmış ki
Gri bir duman bulutu gibi büyür durur içimde
Haykırmak isterim,
Bir düğüm oturur boğazıma
Neyse, diyip yutkunur kalırım

Gözlerim ağır, kurşun yemiş gibi
Ruhum sessiz bir odada kala kaşmış
Kendi gölgemle dertleşir durur
Yılların yorgunluğunun hesaplaşması
Çözümlenmemiş nice duygular
Ortada dağınık ben
Nereden başlayacağımı bilemem
Nefesim sıkışır gene
Neyse, der geçerim

Sustuğumda içimde çığlıklar büyür
Anlatmadığım her şey dudaklarıma yapışır
Dilimde yarım kalmış binbir cümle
Kalbimde kırılmış aynalar gibi paramparça hayaller
Anlatmak isterim
Olmaz gene
Neyse, der susarım