Aysude

Gene çaresiz çırpınışlar sarıyor bedenimi,
Yağmur gibi döküyor gözlerim kanlı yaşları,
Yokluğun oturup kalıyor yüreğimin
Baş köşesine.
Ne yollar, ne de geçen günler seni bana getiriyor.
İçim avaz avaz haykırırken, dilimden tek kelime düşmüyor.
Ne yana baksam, yoksun;
Gölgeni bile bulamıyorum.
Sensiz bomboş oldu kocaman dünyam,
Anlatmak için ağzımı açsam, dilimden
Tek kelime düşmüyor.
Sen, benim duygularım ve mantığım arasında kaldığım
Tek gerçeksin.
Biliyorum, yasaksın, haramsın, ulaşılmazsın,
Ama sol yanıma söz geçmiyor.
Ne seninle olabiliyorum, ne de sensiz
Yapabiliyorum.
İçimde kar, fırtına, boran; yalnızlığın pençesinde çırpınıp duruyorum.
Duygularımın esiri olmuşum, bir çıkmazın ortasında yol almaya çalışıyorum.
Önümde bir uçurum; ya atlayıp öleceğim, ya nefesim kesilip olduğum yere çökeceğim.
Yok oluyor içimdeki benliğim, kimliğimi bulamıyorum,
Karanlıkta adım adım eriyip
Bu alemden yok olup gideceğim.