Aysude

Ben ardımda hiç sarsılmaz,
ihtişamı, heybeti yıkılmaz sandığım…
Senin de kudretin bir yere kadarmış.
İnanmışım boş vaatlere,
ne yüce görmüşüm!
Asaletin, hükmün yalanmış,
boşmuş sana olan inancım.
Kudretin arşa ulaşır,
efsane gibi dilde dolaşır sanardım.
Ama rüzgâr esti,
birer birer düştü maskeler.

Zaman, o büyük hakem,
hak ettiğini sunacak herkese.
Sildim adını geçmişimden,
sessizce, habersizce.
Ve ben anladım:
Gökyüzü hep yerinde,
hayat her koşulda devam ediyor.
İnsan, sadece gölgesini taşıyor yanında.

Her yüksek sesin ardında
gizli kalan bir gerçek,
bir çöküş saklıymış.
Büyüttüğüm hayaller
şimdi ellerimden kayıp gidiyor,
ama ben ilk kez,
kendi ayaklarımın üzerinde durduğumu hissediyorum.

Zaman akıyor, hayat devam ediyor,
ve ben de artık kendimi daha güçlü hissediyorum.