"bir şey olmaz beni en son insan
yerine koyduklarında daha doğmamıştım.."

ben onu gördüğümde,
annemin sancısı başlamıştı.
- daha yeni doğuyorum,
öldürme demiştim..!

I.
gece karanlığı görenler var.
sur kapısı tutup el kapısında,
ölenler var.
yedi katlı bir zindanın yedinci katına,
dünsüz yarınlarımla beni,
intiharı intihar ettirten bekleyişlerimi,
kelepçeleyip bilek boğumumdan,
kendi kendine öl diye,
bırakıp umarsızca gülümseyenler var...

" mil çektirmeseydin hıçkırıklarıma,
söz sessiz sessiz ağlardım.
küçük dilime kurduğun elveda salıncağını
ciğerlerime ram ettiğin üvey öksürüklerle
sallardım.."

II.
ilmek ilmek susulmuşum dudaklarda,
uç uç kuşları göktedir o dediler.
yedi kat semanın yedinci katında,
yürütüp derbeder bedenimi,
alıp içimden kokun yüklü hevesimi,
ökseleyip ruhumu sekeratından,
iki alem arası bırakıp beni,
kesip nefesimi tam ortasından
varlığımı acımadan kıranlar var...

" olsun benim kurban edilişim
çok eskilere dayanır.
kuzuya kıyılmasın bu sunakta,
vakit geçmez sonu olmayan durakta.."

kaç şiir daha öldürürsün bilmem !
içinde ki ben zaten ölüyken...

İsmail Yılmaz