Taş değil sevdiğim bendeki yürek
Acımaz, tarumar eder durursun
Derdi söylemeye dil, lisan gerek
Nazarla imkana mühür vurursun
Yeltendim bu yoldan sensiz geçmeye
Arzum parelendi, bacak dürüldü
Eğildim badeden yudum içmeye
Önüme firkatten engel örüldü
Sevdanın torunda sıkıştım kaldım
Ahuzarım o diyara varmadı
Son çare elime bir kalem aldım
Meşgale oldu da derman olmadı
Kapılınca bir faninin seline
Köreldi hissiyat bir b
aşkasına
Bir defa düşünce elin diline
Hak verdim özümün her kuşkusuna
Heder etmek günü bir hiç uğruna
Değer mi değmez mi
gönüle sorun
Aynı ayaz eser, onun bağrına
Kederi, hayıfı o
zaman görün
Cevap Yaz