Neyi ifade eder şu an burada oluşum
hayli zaman öncenin ulaşılmazlarında bulunuyor olmam?
Eğer üzerinde yükseldiğim bir omuz,
hızımı veren güçlü bir rüzgar yoktu ise ardımda
Kendi kendine yeşeremezdi ya hiçbir şey
Çöküp, batamazdı da sebepsiz
Çakılı, ezilmiş, yoğun toprağı delerek
Çiseleyen yağmur da bir kimsenin değil
“Bana doğru eğildi” derim o vakit
Çapımın dışının olan her şey
Bazı şeyler zaten senindir
Uyku da beni düşünür vakti gelince
Aşım da gideceği yerden bir ses bekler
Demem ben beynime “düşün” diye
Ezelden bilirim ateşten el çekmeyi
Bilir bacaklarım yasaktan kaçmayı
Silah dayasan gümlemez sahipsiz bir kalp
Kusursuz işler kusursuzdan gelen ne ise
Bazı şeyler de vardır ki; sadece senin olması yetmez
Sana verilmiş olması lazım gelir
Dağlara haykır
Bulutlara seslen
Fırtınaya bırak kendini
Ve hatta aynaya çat kaşlarını
Beş para etmez
Can suyunu verecek yağmur yine de yaz gününü gözler
Ya da yağmuru yazdan ummanı
Kopuşu ve yeniden yeşermeyi
O’ndan bil sen yeter ki
Aksine içerden çürümek derler
Düşünüp hissedebileni, pamuğa sarılmış cevheri
Özünden başka kim zayi eder?
Susmak gerek bazen de işte
Gürültüde batmıyorken insan göze
Sıkışınca üstüne yürümeli
Beynini ezen düşüncelerin
Yüreğini yaran hasretliğin
Ve pişmanlıkların
“Olmuş. Olacağı varsa da ne yazar?” demeli
Gelmiş ve gelecek “heyhatları”
Bilip de yok sayarmışçasına
Arsız olmak gerek bazen
Önce umudu öğrenmeli
Bir daha hiç doğmayacak güneşe
Usanmadan nazlı fidanlar tembihlerken
Utanır da ettiğinden, döner yüzünü diye
Sonra da çaresizliği öğrenmeli
Çınar altlarında şiir yazmalı
Kapkara demliklerden çay içmeli
Bunalacak kadar sıkılmalı
Yün kıvrımlı bulutları saymalı
Yeşeren ota da
Yanına düşen yaprağa da bakmalı
Bazen de akan suyu bastırmamak için susmalı
Kendi bin yalanın içinden bir doğru cımbızlarken
Kesmemeli bahşedilmiş saflığın sesini
Derinlerde bir katliam yapmadan
Ayak basmamalı temizliğin semtine
Akmamalı bir yüreğe
Bakarsın ya saatlerce aynadaki kıvrımlara
Parça, parça sahneler şeritlenir
Ve kalakalırsın
Öylesine
derine inmeli işte insan