İstiklaldeyim
Asmalı mescitte
İstanbul’u arıyorum

İstanbul nerede

İstanbul’u soruyorum
Denizin tutkuya küsmüş rengine
Martıların son kanat çırpışına
Üzerlerine abanan firavun bakışlara aldırmaz
Mahzun minarelere

İstanbul’u soruyorum
Gök kubbeye

İstanbul nerede

Güneşin bile yenemediği
Şu kasvetli koyu griliklerden kurtulup
Varsam bir Haliç’e
Soluksuz maviliklere

Gülmeyi unutmuş çehrelerden
Korkulu, ürkek ceylan bakışlardan
Umudunu yitirmiş
Huzuru tüketilmiş heveslerden kaçıp
Varsam diyorum bir Pierre Loti’ye

Közlenmiş kahve kokusunda dinlensem
Demlense gönül çayım
Tazelensem

Çıkarsam insanlığın tüm günahlarını
Ayasofya’da
El açsam üç kuruş mutluğa insanlık için Sultan Ahmet’te
Dayasam bir sırtımı Galata’ya
Kızkulesi’ne

Unutulmaya yüz tutmuş sevdaları anımsasam
Çeksem içime
Canlansa gözlerimin önünde yeniden
Aşıklar mezarlığı dirilse

Bulur muyum seni İstanbul

Tarifine göre Sinan’ın
Haritasına göre Fatih’in
Sevdasına göre şairlerin
Evet ben İstanbul’dayım da
Soruyorum herkese
İstanbul nerede

O, eski İstanbul nerede

Özlem SABA