Vurulunca eyer sırtlarına
Gem’ ağızlarına
Ne hacet ki kırbaca

Kanar kendiliğinden
Yare değmeyen dudaklar.
Dokunmayan vücutlar

“Yorgun Kısrak” şiiri, hem doğanın hem de insan ruhunun yorgunluğunu etkileyici bir şekilde dile getiriyor. Kısraklar, özellikle taşlı yollarda nal salmanın, düz bayırlarda dingin sulara kanmamayı ve rüzgâra karşı koşmayı ifade eden imgelerle yüklü. Bu, aslında yaşamın zorluklarıyla dolu bir yolculuğun metaforu olarak da okunabilir.

Şiirin ilk dörtlüğünde, kısrakların yorgunluğundan bahsedilirken, taşlı yolların zorluğuna ve bu yolda karşılaştıkları güçlükler nedeniyle oluşan yorgunluklarına vurgu yapılıyor. Burada, yaşamın getirdiği zorluklarla yüzleşmek zorunda kalan herkesin bir gün yorulabileceği gerçeği vurgulanıyor. Kısraklar, birer simge olarak, bireylerin üzerindeki yükleri ve mücadeleleri temsil ediyor.Kutluyorum.