Söyle can

Kim bu kadar üzdü seni
Kim yarana tuz
Yoluna taş oldu

Üzülme ey can

Tanrı; ben "kulumun kırık kalbindeyim" diye buyurmadı mı

Işığını keşfet can
Senin henüz fark etmediğin
Çevrende bir taç gibi gezinen ışığını fark et

Sanma ki dert bir tek sende var
"Sendeki derdi, nimet bilenler de var"

Ümidini kırma can

Kör kuyulardaki Yusuf’u hatırla
Dili Allah’ı anmaz olup
Ancak o zaman dermana sarılan Eyub’u hatırla

Hatırla ey can!
Hiç’lik nerede ise
Var’lık oradadır

Susuzluk nerede ise, su oraya coşmakta
Karanlık nerede ise, güneş oraya doğmaktadır

Unuttun mu ki sen ey can
Rabbin bir tek fakr’lara yoldaştır

Zan’na kapılma ey can
Zan insanın cehennemi
Zaman insanın yalanıdır

Uyan o derin uykulardan
Bir yıldız gibi parla gecene
Gece gibi karanlık nefsine

Burak sadece Resul’lere özgü değildir can
İman et Nebi’liğine
Bin terkisine,
Uç cennetine

Cennet dediğin yer
Ne gökte, ne yerdedir
Cennet, senin yaralı gönlündedir

Uyuma
Uyan ey can

Özlem SABA