Saat gecenin üçü

Ve ben neyi düşündüğümü bilmeden şuursuzca düşünüyorum

Gözlerimin önünden hayatım geçiyor

Bazen birkaç fotoğrafa takılı kalıyor belleğim.
Ne zaman çekildiğine

Zamanını tam olarak anımsamasam da, çektirdiğim anın duyguları öyle derin kazınmış ki zihnime daha dünmüş gibi hatırlıyorum

Sonra soruyorum kendime;
Ben gerçekte ne zaman doğdum
Bu varoluş hikayesinin anlamı ne

Böyle buyurdu Zerdüş’deki gibi ya aynı hataları tekrar tekrar yapıp dursaydım yine de kabul eder miydim hayatımı

Bunları düşündüm tüm gece

Evet ben sevgiyle büyümedim fakat buldum yine de çok sevmenin, sevilmenin bir yolunu

Kalbim kaynağını tanımadığı bir frekansla Aşk’la doldu

Yaşımdan önce kalbim büyüdü
Aşk’la çarptı
Esnedi

Sevgide ve özveride sınır tanımadı

Korudu, kolladı, büyüttü, yayıldı

Zamanla ayrıştı

Ruhum zihnimden, zihnim vaktinde tüm olup bitenden

Tadına varmadığım hiçbir duygu kalmadı

Tüm bu duyguları hissederken, kendimle karşılaşmalarımı, verdiğim her bir tepkinin zamanında nelerin noksanlığı ile oluştuğunu, kendimle, hayatla tekrar tekrar kucaklaşmalarımı, sarıp sarmalayışımı

Ve sonunda diyebildim ki kendime

Ben tüm varlığım ile yaşadım
Varım
İşte tam da buradayım

Hüzünlerimi, sevinçlerimi, gülmelerimi, ağlamalarımı

Acılarımın tüm hücrelerime nüfuz edişini, asla geçmediğini, geçmeyeceğini fakat bu acılarla hayatıma nasıl devam edebileceğimi öğrendim

Aynı zaman dilimini paylaştığım canlılarla nasıl da uyumlu olduğumu gördüm
Varlıklarını hissettim
Dokundum, tattım, kokladım

Sanatın her bir dalıyla az da olsa uğraştım
Hayatıma neler kattığını, ufkumu nasıl da açtığını ve asla onsuz yaşayamayacağımı anladım

Farklı varoluş biçimleri ile değiştim, geliştim
Olmanın nasıl bir şey olduğunu deneyimledim

Ben gerçekte ne zaman doğdum ve yolun tam olarak neresindeyim henüz bilmesem de, şimdi tüm kalbimle, zihnimle tam olarak burada olduğumu biliyorum

Hayallerim, aşklarım tutkularım, sevgim, merakım, acılarım, hüzünlerim ile buradayım

Ben dünyaya aitim
Ben bu dünyada bir tek kendime aitim

Tüm yaşadıklarım ile kendimi ve dünyayı kucaklıyorum
Yaşamımı kutsuyorum
Kendimi kutluyorum

Varlığım varlığıma en büyük armağanımdır

Özlem SABA