Kendine bir şans ver diyor birileri
Kendine bir şans ver demek ne kadar da kolay
Bunun bir kaç ilaçla geçeceğini düşünüyor
Onun için reçete yazmak da çok kolay

Beni bu kadar çaresiz bırakan şeyin
Aşk’tan korkmak olduğunu sanıyor
Yanılıyor

Bunu anlatmak mümkün mü
Açmalı mıyım kendimi bu kadar sayfalara bilmiyorum
Ama konuşmalıyım yoksa öleceğim

Tabular
Ne kadar dışında da dursak bu kuralların
Bir yolunu buluyor bizi içine çekmenin

Söyleyin bana
Çevrece kabul gören bir ilişki
Yıllarca alıcısını bekleyip
Bir kilo domates gibi razı oluyor kadın kaderine
Seçme hakkı yok
Sevme, sevilme hakkı yok

Tensel uyumdan bahsediyor kitaplar
Aşktan, sevgiden
Bırakın tensel uyumu
Sevdiğine seni seviyorum demeye bile cesareti yok kadının

Annemin kaderi buydu benimki de böyle deyip
Razı oluyor kadın kaderine

Ben gibi
Sen gibi
O gibi

Evet kadının kaderi bu ne yazık ki
Asırlardır süre gelen bir alışkanlık
Ya da kolayı seçmek

Bir ilişkinin sorumluluğunu bile üstlenemezken erkekler
Bırakın üstlenmeyi bunu bir oyun gibi gören erkekler
Nasıl olsa bizleri seviyor, ya da mecburlar diye

Yıllardır altlarında taşıdıkları
O kadınım dediği basamakların üzerinden
Nasıl da sorumsuzca geçtiler

Ezilsek de varlıklarının altında, yok olsak da
Sesimizi bile çıkartmaya korktuğumuz
Çekindiğimiz

Ürkek bir mum alevi gibi direnişsiz
Ve en küçük bir esintide yok olacak bizlerin
Nasılda titreyerek yandığını asla bilmeyecekler

Ve bunca şeyin farkındayken
Ya da duygusal zekanız zorla fark ettiriyorsa bunları size
Dayanışmasız sorumsuzca yaşanmasından korkuyorsanız hayatın

Ve aşık olacak adam gibi bir adam bulamıyorsanız
Ve aşk artık unutulmuş tren garları gibi geliyorsa size
Ve oradan geçmiyorsa hiçbir zaman yolunuz

Hayat ayırıyorsa sizi her defasında o gişeden
Elinizde aşka gidecek bir biletiniz bile yoksa
Bir zincir dolanıyorsa her defasında ayaklarınıza
Ve her seferinde yargılıyorsanız yaşanılan aşkları
Tutsaksanız
Korkuyorsanız

Ayağınızın altındaki iskemleye bir tekmede siz vuruyorsunuz
Ve bir anlamsız aşk daha asılıyor hayatınızda

Ve yıllarca bastırmak zorunda kalıyorsa kendini kadın
Eğer şuursuz bir büyücüye dönüşmüşse toplum
Tüm kadınları bir paçavraya hapsetmişse

Yıllardır kutulara doldurulmuşsa duygular
Süslü hediye paketlerine
Aşkı işportaya dökmüşse toplum
Bir tuğla kadar değeri kalmamışsa aşkın
O ilk sözler
O her evliliğin bir futbol maçı biletinden ucuzsa değeri

Ben istemiyorum böyle bir sevdayı
İstemiyorum

Ve sana sığınıyorum tanrım
Evlilik adı altında yaşanan günah dolu zevklerden

Özlem SABA