Aşk değirmeninde öğütüldüm, dostlar,
Her zerrem bir başka yüreğe savruldu,
Ben beni bulamadım, kaldım yalnız,
Kasırga gibi esti, ruhumu harmanladı,
Aşk bana bir dert oldu, içime doldu;

Kışın beyaz örtüsünde üşüdüm önce,
Aşk kar gibi eridi avucumda birden,
Ama her damla, bir çiçekti gönlümde,
Soğuk rüzgarlar savururken beni,
Yine de umudum vardı, hep içimde;

Sonra bahar geldi, açtı gönlümde güller,
Aşk polen gibi uçtu dallardan bana,
Her rüzgarda bir tat, her çiçekte bir neşe,
Aşk, arının balı gibi doldu içime,
Tadan her yürek, benden ayrılmadı;

Yaz geldi, aşk meyveye durdu dallarda,
Olgunlaştıkça ağırlaştı yüreğimde,
Her tadı, her anısı bir başka tat verdi,
Sevdalar toplandı, gönül bahçesinde,
Aşkım, en güzel meyveydi yüreğime girince;

Güz geldi, sarı yapraklar savrulurken,
Aşk yine harmanladı beni, serin bir nefesle,
Ama bilirim ki her mevsimde bir hatıra,
Her son, yeni bir başlangıca adım,
Gönlümde aşkın izi, kalbim ellerinde;

Aşk, bir ateş yaktı içimde gizlice,
Köz olup kaldı, sönmedi zamanla,
Her bakışta, her sözcükte yeniden,
Bir har oldu, yakar beni tekrardan,
Ama aydınlatır yollarımı usanmadan;

Her çiçekten polen alıp bal yaptım,
Tatlar karıştı yüreğimde, harmanlandı,
Her sevda, bir başka renk kattı bana,
Ve ben, aşkı kendimce yeniden var ettim,
Tadan herkeste, aşktan bir parça kaldı;

Kışın ayazında, baharın yeşerdiğini bildim,
Aşkım her mevsimle değişti, ama hep aynıydı,
Umudu sardım, sarı çiçeklerin arasına,
Her yaprağın üstünde bir damla sevda,
Gönlümde, hep yeniden açan bir bahar vardı;

Her kalbe kondu aşkım, meltem gibi geçti birden;
Bir zerrem her yerde, ama her yerde ben,
Beni bulanlar, aşkın sonsuz yüzünü görür,
Her adımda bir başka alem, bir başka renk,
Sevdam, dalga dalga yollar açtı derinden;

Aşk değirmeninde öğütüldüm bir kez daha,
Her mevsimde farklı tat, farklı dokunuş,
Ama ne zaman dönsem geriye, hep aynıydı,
Yüreğimde hep aynı sevdadan bir iz kaldı,
Ve aşk, sonsuz bir döngüde, beni sardı;

Bahadır Hataylı/10.09.2024/18.10/Namazgah/İST