Papatyam!
İçimdeki yangın, sen istesen de sönmez
Yürek, aşk ateşi düşmeden, yarayı bilmez
Ben, bunu sen de anladım
Şimdi yüreğim yangın yeri
Hala da artarak yanmakta
İnan ki sen olmasan
Yarına dair hayallerim
Yaşama sevincim olmazdı
Papatyam!
Sen yanmasan da bırak, seni seven ben yanayım
Ateşinle kül olayım
Bırak, küllerim etrafa savrulsun
Sensizliklerde yok olayım
Ha, gitmek istersen de git!
Benim feryadıma, figanıma aldırma, git!
Ben, yine de beklerim seni
Dilim lal olur, susar, yine de seni beklerim
Ama bil ki giderken
Benim hayallerimi alıp gidemezsin
Kalbimden, kendini silip atamazsın
Adın her geçtiğinde yüreğim yanar, ah çekerim
Ben benden geçsem de geride bir hüzün
Yüreğimde açtığın, aşk yarası kalır
Tuz bassam da geçmez
Ben, seni her şeye inat sevdim
Özlemle sevdim, resimlerine bakıp sevdim
İçimde fırtınalar kopuyor
Köküm yok, tutunamıyorum
Yarınım yok, çünkü sen yoksun
Sağa sola savrulmakta, uçurumlardan düşmekteyim
Ateş çukurlarında yanmaktayım
Gel tut beni, tut ellerimden Papatyam!