0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
158
Okunma
Papatyam!
Vazgeçtim senden, pes ediyorum
Evet, artık vazgeçiyorum senden
Çünkü yetmedi senin için
Çaresizlik içinde kalbimin mahzun atışları
Yeter bu kadar gururumdan taviz verdiğim
Affedemem bana olan güvensizliğini
Oysa ellerimi öyle bir tutacaktın ki
Kimsenin gücü yetmeyecekti bizi ayırmaya
Bunu tek başına sen başardın
Tamam, şimdi git Papatyam!
Vazgeçtim artık senden
Gücüm yok tek başıma bu aşkı yaşamaya
Kalırsam kirlenecek masum duygularım, biliyorum
Belki de nefret edeceğim senden
Arkadaş bile kalmayacağız bu gidişle
Ben vazgeçtim senden, artık ağlamak istemiyorum
Şu an sadece, sebepsiz akıyorlar işte
Sen bunu yanlış anlama!
Ben istedim seni sevmeyi
Sen çıktın karşıma, gücüm yok artık
Bu aşkı tek başıma taşımaya
Şiir gözlüm yeter ki sen mutlu ol!
Gittiğin yerler bayram yolu olsun!
Tuttuğu el sana eş, hayat ortağın olsun!
Biz yapamadık seninle, boşluğa düştü kalbim
Ne zaman unuturum seni bilmiyorum
Ama tek bildiğim ben sen de değilim
Hatta hiç olmamışım, kendimi kandırmışım senelerce
Tamam, git mutlu ol sadece bensiz
Azat ettim seni gözlerimden, bakma bir daha!
Gülün soldu, yokum artık, yokum dünyada
Git ve kimle istiyorsan onunla mutlu ol!
Kalbim de ben de oyuncak değiliz
Kusura bakma, ben sana küsmedim
Keşke küsseydim
Sen benden vazgeçtin
Beni anlık unuttuğum yerden yakıyorsun yine
Hem de defalarca aynı yerden
Tam unuttum kalbim tam da sükûnete erdi diyorum
Sonra bir şarkı çalıyor
O şarkıdaki giden kadın sen oluyorsun
Ben de köşe başında hıçkıra hıçkıra ağlayan
Umutlarının üstüne asfalt dökülmüş
O adam ben oluyorum nefessiz kalıp
Yokluğunun yaşattığı travmalar tekrar tekrar
Gitmiyorsun bir türlü Papatyam!
Yol arıyorum ben de gitmen için
Bırakma beni böyle yarım!
Bırakma böyle beni eksik!
Bırakma böyle beni umutsuz!
Böyle bensiz git be Papatyam git!
Unutur da kendini öyle git!
Tam gittin diyorum
Rüyalarıma dalıyorsun geldim diyorsun
Umudu asfalttan sökercesine
Sonra tam ellerimi tutacaksın
Yine gölgelerin arasına karışıp kayboluyorsun
Ve ben yine bulamıyorum seni
Yakalayamıyorum gölgenden bile
İnsan kaç kere ölür be Papatyam?
Kaç kere öldürülür?
Yokluğunla kaç kere terbiye edilir ki adam?
Git Papatyam, git artık!
Sil sana dair tüm duygularımı
Aşkımı, sevgimi ve nefretimi al da git!
Ya da geldiğin o ilk gün gibi geri gel!