Kedi kadar sevilmedik,
Eşek gibi yükleri sırtladık,
Horlandık, küçümsendik,
Öküz diye isimlendirildik;

Beş kuruş etmeyen bir yaşamın içinde,
Erkek mücadele ettiğini sandı kendince,
Sırtında taşırken ağır yükleri,
Ama sevgi bulamadı yüreğinde,

Kadın ise dışa vurdu albenisini,
Kazandığını kendi üzerinde gösterdi,
Erkeği anlamsız sözcüklerle tanımlarken,
Kendi değerini yücelttiğini sandı;

Kendine düşman edinmiş bir cinsin,
Erkekten bekledikleri, büyük bir çelişki,
Erkek görkemli bir dağın kendisi,
Ovalar onun yüceliğinde gölgelendi;

Dağın tepesindeki kar,
Onun ihtişamını gösterir,
Peki dağın karı olmak isteyen kadın,
O ihtişamı neden yerlerde gezdirir;

Dağ, yerden göklere doğru yükselir,
Onun ihtişamı, tepesindeki kardır,
Karı olmayan dağ yalnızlığa gömülür,
Kar neden dağı terk edip çöle dökülür,

Kadın, kar olmak istiyorsa,
O dağın ihtişamını korur,
Göletteki kokuşmuş su değil,
Yüce dağın tepesindeki saf kar olur,

Erkek, yüce dağın kendisi,
Kadın ise onun ihtişamı,
Birbirine saygı duydukça,
Sevgiyle yoğrulup var olurlar;

Sevgi, saygı ve anlayış,
Erkek ve kadın arasındaki bağ,
Birbirini tamamlamadan,
Yüce bir bütün nasıl olurlar;

Dağın ihtişamı ve kar,
Birlikte yaşar yücelirler,
Toplumun çelişkisine rağmen,
Gerçek sevgiyle dirilirler;

Erkeğin yükü, ağır ve derin,
Kadının eminliği eder evi serin,
Sevgi varsa olmaz gerilim,
Saygısız yaşam olur dilim dilim;

Bahadır Hataylı/07.08.2024/23.30/Sancaktepe/İST