0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
162
Okunma
Papatyam!
Soğuk bir kış gününün tam ortasındayım
Aylardan yine şubat
Yine yalnızım ve yine sensiz bir gün
Aldığım her nefeste ise sen
Sensiz seni yaşıyorum her şubat yokluğunda
Dışarıda lapa lapa bir kar yağıyor
Rüzgârla savrulan her kar tanesi
Açtığım pencereden yüzüme vuruyor sensizliğimi
Dışarıda bir tipi, içim ise boran
Gözlerimden akan her sensizlik damlası yüzümde donuyor
Haberin yok, ne haldeyim ben?
Hatırlar mısın böyle bir gün
Bir daha dönmemecesine çıkıp gitmiştin hayatımdan
Arkandan baktım, gitme diyemedim
Şimdi bir meçhuldesin, belki de ben
Dışarıda kar var, ayaz var
Sokağımın köşesinde bekliyorum ve yalnızım
Senden başka gidecek yerim de yok
Aylardan şubat ve yine kar yağıyor…
