Ah papatyam ah!
Sen nazlı bir çiçektin baharda açan
Seviyor mu, sevmiyor mu diye
Yapraklarından fal bakılan
Bakılırken de yaprakları kopartılan
Sonra da bir kenara atılan
Zulme, ağaya, sisteme
Kardelen gibi kara, soğuğa inat başkaldıran
Kaderini başkasının insafına bırakma derdin
Sen de vaz geçme, ayağa kalk ve devam et!
Unutma, zaman öyle bir geçiyor ki
Geçerken de insandan çok şey alıp götürüyor
Hoyratça harcadığımız bedenden
Artık yüzümdeki çizgiler kalıcı olmuş
İçimdeki yaralar da kalıcı
Çünkü kabuk bağlamıyor, iyileşmiyor
Tek değişmeyen gözlerin
Gözlerindeki ışıltı, bir gülüş, bir bakış
Biraz dur, bekle, arkana bir dön bak!
Bak ki gör, ben ne haldeyim?
Kırılmış, dökülmüş, lime lime parça parça edilmiş
Sana harcanmış, beklemiş bir hayat
Seyret şimdi eserini, seyret ve gör!
Bir hayat nasıl harcanıyor
Nasıl da bitiyor, bak ve gör!