ZEMHERİ ORTANCASI
Mevsim, zemheri ortancası
Titriyorum, yalnız ve çaresiz
Büzülmüştüm bir kenarda
Bulutsuz bir gecede, dolunay ışığı
Yeryüzünden doğuyordu içime

Dalmışım hülyalara,
Ne düşündüğümü bilmeden
Akıl karışık, fikir durgun
Yürek sızısı, içimde yara

Birden,
Baktım etrafa penceremden
Yeryüzünün en güzel çiçeği
Gülümsedi bana,
Adını sordum ona
Dedi, zemheri ortancası

Devam etti zemheri ortancası
Anam-atam Taşkırangiller
Yapraklarım geniş ve parlaktır
Dağda-bayırda
Ve dahi bahçenizde
İki mevsimi bir arada yaşar
Üçüncü mevsim gönlünüzdür
Gönlünüzde bile açarım

Yapraklarım geniştir benim
Hepinizi kucaklayacak kadar
Parlaktır yapraklarım
O yüzden,
Gecenize doğarım ben
Bahçenizde Ay olurum

Zemheri ortancasında
Rengim bronz olur
Ya ılıman iklimlerde
Hep yeşil kalır yapraklarım

Gözlerinize şenlik olur
Yüreğinizde büyük sevinç
Unutmayın sakın beni
Ben zemheri ortancasıyım

Bahçenizde boy veririm
Güneş kurutur beni,
Nemi çok severim
Bolca sulayın beni
Sevmeyi ihmal etmeyin
Çiçeğim yere düşer

Unutmayın sakın beni
Bergenia’dır benim adım
Bahçenizde ışıldayan
Dolunayınızım ben
Sakın ha!
Kış kokulu Bergenia’yı
Üzmeyin, soldurmayın