UYUYAN KASIRGA




Islanmış hayallerimle uyanırım her sabah.
Rüya ile hayal iç içe harman olmuş.
Kör bir döngüdür ki sanki sekrân olmuşum.
Bir fırtınadır ki sormayın ölümcül bir kasırga.
Neye isyan!
Neye hasret!
Neyin beklentisi bilemez oldum, bu fani âlemde.
Hayat üryan, ben üryan, hayallerim üryan kaldı.
Çalındı rüyalarım, yollarım açmaza koşar.
Bulutlar yüzünü bükmüş bana bakıyorken;
Çiçek bahçemde olmuşum dertlere bağban.
Ah-u zarım dinmek bilmiyor!
Bir ümitle koşsam da tutunsam sevgiye, aşka.
Sevgi uzaklarda kaldı, aşk sadece rüyamda tutsak.
Dinliyorum!
Gökten üzerime titreyen gürültüleri.
Biliyorum;
Bir şeyler kusacak yine yeniden ruhuma.
Kararmış bir suratla gökten bana bakıyor.
Uykudan uyanıyor yine, ha çöktü ha çökecek!
Uyuyan kasırganın gürültüsü!
Yağacak yağmurların latif esintisi.
Gece ötmeyen kuşların nağmeleri.
Uyku uyanık arasında kulağımda hoş seda.
Korkuyorum!
Titriyorum!
Hayatın bir şakası mı bana, bilemedim.
Döndüm sağıma, bir de soluma baktım.
Sordum kendime, kimim ben?
Cevapsız kaldı suallerim kendi dünyamda.
Gözlerim boşa bakar,
Kulağım çınlar ansızın.
Yüreğim pır pır eder bir güvercin ürkekliğinde.
Bazen,
Ansızın,
Bir kelebeğin kanatlarında hayatın tüm renkleri;
Sarar etrafımı, okşar ruhumu ve bedenimi.
Hayat kaynağı olur, gönülden fışkıran pınar misali.
Aksın isterim hoyratça ve hudutsuzca
Uğradığı her yere can suyu taşısın;
Barış getirsin, esenlik getirsin,
Bülbülü, gülü, arzuyu getirsin.
Götürsün beni de ab-ı hayat yoluna
Vuslata eriş olsun da faniye edbera
Gördüm;
Yumulmuş çeşmi siyahtan her daim dem düşer.
Nice çeşmi siyah gördüm demi kurumuş eyvah!
Nice müjgânlar gördüm ki; çeşmi siyaha hicap kalmış!
Hayat bu değil mi, haydan gelip huya gitmek!
Kişi kendin bilirse, vuslata erişirmiş.