Gül ve Ateş

Ateş yakar-kül eder, bunu herkes bilir,
Dilde saklı sözler, düşer ateşte dirilir,
Gerçekler acı olsa da, ateş önünde serilir,
Ateşin cazibesinde mahcup yüzler gerilir.

Ateş yakar gönülleri, dağlar ciğerleri,
Tutar ateşi elinde, dışlanmış diğerleri,
Dilinde tutar ateşi, soğuksa nefesleri,
Ateşin cazibesinde hayat bulur nefisleri.

Hakikatin dumanında ateşlerini ara,
Dumanında-külünde kayıplarını tara,
Hakikat gönül yakar, dilde iz büyük yara,
Ateşin cazibesinde söyle bana kim sara.

Ateş deyip korkma, o hakikatin kendisi,
Yalanların belalısı, hakikatin efendisi,
Yalana doğru der, düzenbazın çengisi,
Ateşin cazibesinde ters döner efendisi.

Gel beraber tutalım, ateşi elimizde,
İçimize çekelim, söz olsun dilimizde,
Ateşin renkleri, gül olsun gönlümüzde,
Ateşin cazibesinde duralım sözümüzde.

Dürüstlük ateştir, elde tutmak acıdır,
Ateştir ahlak, dilde büyük bir hardır,
Sözde durmak zordur yürek yakan nardır,
Ateşin cazibesinde ahlak nazlı bir yardır.

Dost kalem Süperbaba’dan:

"Ateş yaşamın vazgeçilmesi.
Ama kiminin yüreğini yakar.
Kiöisi aşk ateşinde yanar.
Şiir olur satırlara akar."

Teşekkür ederim, sağ olun, var olun