SÖZLER ÇARESİZ


Bin bir yalan ile kaderime el koydular,
Din-iman dediler de, imanımı çaldılar,
Ellerinde Kuran ile bana din sattılar,
Besmeleyle haramı mideye yolladılar,
Çaresizim çaresiz, gözlerimden dem düşer.

Kaçak-köçek yapılar bir bir yıkılırken,
Naçar kalmış âdemler can yürekten yanarken,
Kelli-felli zırtolar, göbeğini kaşırken,
Kader-şükür telkini afyon oldu halkıma,
Çaresizim çaresiz, sözlerimden ar düşer.

Yahudiye hizmeti üstün görev saydılar,
Yerli-milli dediler, madalyayı kaptılar,
Ar damarı çatlamış, beni hain yaptılar,
Milyonlarca mazlumun haklarını çaldılar,
Çaresizim çaresiz, yüreğimden nar düşer.

Ata’mın mirasını haraç-mezat sattılar,
Devlet kapısına cübbelileri kattılar,
Haram mülkün üstüne besmeleyle yattılar,
Doya doya haramın lezzetine baktılar,
Çaresizim çaresiz, kazancımdan ur düşer.

Boynum bükük yalnızım içimde demlenirim,
İblislerin cümlesine, veryansın eylerim,
İnsanlar duyarsız, kendi halime yanarım,
Kader-şükür afyonu içer içer kanarım,
Çaresizim çaresiz, kaderime küserim.

Çocuklar aç-sefil zekâsından kaybediyor,
Analar sabır taşı kaderini eliyor,
Beli bükük insanlar sessizce ağlaşıyor,
Ununu elemişler, kalburunu asıyor,
Çaresizim çaresiz, kalburumu ararım,

Maralımın imrencesi ormanlar yanıyor,
Kaybetmiş yavrusunu çaresizce arıyor,
Yuvasın yıkanlara inkisar yağdırıyor,
Huda’mın adaleti zamanını bekliyor,
Çaresizim çaresiz, adalete hasretim.

Hüşyar idi insanlar, ne oldu ki bizlere,
Çarpıktır yürüyüşler esrük oldu dizlere,
Batıya secde serer, ne oldu ki sizlere,
Ar damarı çatlamış arsız bakar yüzlere,
Çaresizim çaresiz, düştük tuzak dillere,