PAPATYA KADINI

Gamzesi ok, kaşları yay
Kara gözleri sitemini vurguluyordu
Kaya gibi ağır cümleleriyle duruyordu
Karşımda Papatya Kadını.

Fırat’ın kızgın suları durakladığında
Gülüşünde beliren gelincik gamzesi
Takıldı kalbimin ruh aynasına,
Gözlerinde bulurdum nur-u ilahiyi
Dağlardım bıraktığı izleri, yaraları
Bozkıra dönüşen şu dâr-ı dünyada
Ağlardım yalnız kaldığımda...

Mavi sevdam idin
Mavi rüyalarım,
Rüyaların rengi olmaz bilirim,
Papatya Kadını;
Aşkın her rengi teninde can bulur,
Can olan da dünyada hayat bulur.

Sadece bir kez tutuşsaydı
Ellerimiz arşı âlada,
Gözlerimin Yusuf kokan dünyasında
Kaybolurdu raks eden gündüz ve gece,
Geceleri sarhoştum sensizliğin uykusunda,
Gündüzleri duraksardım zamanın zalim kadranında...

Ne alıp verdiği / veremediği var, bu dâr-ı dünya,
Yüzümü cennet gülü kokan kalbinde
Kalbimi kaptanı olduğun mai aşkta,
Aşkı ise Fatımâ annemizin huzurunda bıraktım
Anlasana beni Papatya Kadını,
Ayak bastığın vatan toprağını özledim.

Gökbörü sol yanıma ataş ol diye,
Gözyaşlarının kuyusunu sohbetin ile kuruttum
Kuruttum ki,
Ataşı söndürmeye senden başkasının mecali olmasın...

Kudüs ve Ahmed-i Nebi kokulu saçlarını savur
Karanlıkta esir edilmiş ruhumun anılarına.

Şehri İstanbul’a, arzı makâma,
Bağdat’a, Horasan’a,
İndirilen tüm kitaplara,
Dicle’nin asi ruhuna,
Faran dağlarına
Nar tanelerine, zeytin dalına
Ve cihanı yaratan Hâkka,
Yusuf’a aşık olan Züleyhâ’ya,
Göğüs kafesimden uçan Amin kuşlarına
Yemin olsun ki, aşkın sebebi sensin
Mim edasıyla kalbime hükmeden sensin Papatya Kadını...

Savur beni Papatya sokağına,
Ruhumun - sen - kokan yağmurlarında.

Zaman gibi tükenir ömrüm dudağında,
Sensizlik acı bir türkü zelzele-i ruhumda.

Damarlarıma verilen narkozun etkisiyle
Arayıp durdum seni, vadesi kısa dünyada.

Sol yanımın mazisini kazı tırnaklarınla,
Beni uçsuz bucaksız dâr-ı dünyada
Yalnız - bir başıma - bırakma...

Gözyaşlarının kuyusunda susadım mai aşka,
Gökdelenler misali inşâ ettim sol yanıma
Gözyaşlarının hükmünü...

Şemsin yakıcı ışıkları parçaladı göz bebeklerimi,
Kaderin uykusundan şarabı kevser içenin
Sol yanına prangalar vurulur Papatya Kadını.

Göğüs kafesimden çırpınan Amin kuşlarını,
Vurdular bir gece yarısı
Kaldı geriye anılarım da yalnızlık hissi
Sol yanının miracına yasla beni...

Papatya Kadını!
Babil ve Mısır kokulu gözyaşları
Zamanın ilacı değil mi?
Âb-ı aşk içenin ömrü uzun diyorlar
Ömrün sebebi zaten sen değil mi?

Hû aşkına yâr ol, yâren ol Papatya Kadını,
Kalbim, vatan toprağını özledi...

LARDES SYMPRA (HABİB YILDIRIM)
(29/04/2024- 20/07/2024 )
(Temize çekildi)