bana düşen NEY

kimine saz kiminede ney
yakmak için çakmak yerine
bir kıvılcım ile volkan yeri
ahı yakar gökten yeri
benide ney yakar dururur inceden bir ses ile
girer ruhumun derinliklerine önce ateşe verir
sonra alıştırır
farkında olmazsın
cehennem yerine dönmüş yürek
birde bakmışsın inceden inceye
damlalar yol bulur ta dudaklarin kenarlarına gelir
istem dışı dilin dudagındaında
hafif tuzlu anlarsın ki
neden bu kadar içinin yandığını
ve neden bu kadar çok su içtiğini
ara sıra içine akıttığın
neden göz yaşların yaktığını
hani derler ya yaraya tuz basmak
işte o ney sesi
bam teline dokunduğunu da feryadı figan
bir ah ta arşi alayı kaplamış
sonra Utanırsın başın önünde
yâra sitem gibi sanarsın
oysa yâr
bu ahı duymak ister
ahın arşdan yere iner yüreğimin en yaralı yerine dokunur cevap olarak
ah ah ah