1
Yorum
37
Beğeni
5,0
Puan
343
Okunma
Güneş, bir mum gibi düşer göz kapaklarıma,
Yavaş yavaş düşlerimi yakar.
Uykumun en derininde;
Rüyalarım; suyla serinler, yanar ateşle.
Gözlerim kapalıyken uyanır mıyım?
Günbatımında kızıllığa boğulurken,
Alev alev yanıyor zannederim dünya.
Bir akşamın serinliğiyle uyandığımda,
Korkarım bazen rüyalarımdan;
Küçükken anlatılan,
Korkunç masallardan,
Korktuğum gibi?
Güneşin son ışıklarıyla dans eder gölgeler,
Perdelerini aralayıp içeri girer zihnimde hatıralar.
Karışır gerçeklik ve hayal.
Ben, ikisi arasında sürüklenirken,
Rüyalarımda, kendi öykümü yazmaya başlarım.
Uyanışımın şafağındayım.
Gözlerim kapalıyken uyanır mıyım?
5.0
100% (16)
Cevap Yaz