ÇOCUKLUK AŞKI

Çocukluk aşkı derler ya
İşte öyle sevdim saf temiz
Beklenti olmadan
Her gördüğümde cemalini
Kendi kendime sevdim hayelini
Dokunamadım hayelimde bile
Ne saçlarına ne tenine
Ürkek bir ceylan gibiydin
Ürkmenden Korktum

Evet korktum
Bir daha hayel kuramam diye
Oysa her halinle hayelimde
Saçlarına üfledim az dalgalansın
Tel tel saçlarını saymak için
Oysa düşünemedim rüzgarların halini
Bir meltem esintisini
İşte çocukca sevmek
Dedimya çocukluk aşkı
Sır oldu senin aşkın bana
Kendi kendime anlattım kendimi
Umursamadım
Sol tarafdan gelen sızıyı
Bazen kendiliğinden dökülen yaşları
Silemedim izi kalsın
Gördüğünde bu çocuk ağladı yine
Demen için
Silemedim akan yaşları
Oysa her damla katre misali
Yakutdan daha değerli gönül yaşları
İçten yanan içten yakan ateşi
Hep taşıdım haberin olmadan
Benim yazgım sır aşkım
Çocukca sevdim işte
Desinler diye sevmedim
Saf temiz menfaat olmadan
Kimi aşk der kimi kara sevda
Oysa ben seni Allâh için sevdim
Sır gibi sakladım kendimden bile
Sevdanın karasımı bilmem ama
Kime sorduysam kara sevda dediler
Kimi zaman bir güle anlattım
Boyun büktüm kadere razı diye
Bazen turnalara anlattım gecerken
Kanat çırpmalarıyla üşüstüler
Sanki anlamışlardı
Şarkılarıyla eşlik ederek
Üzüntüme neşe kadar gibi
Bense kendi dünyamda çizdim seni
Simsiyah saçlarını kömür karası gözlerini
En zorlandığım ise gülüşün
O kadar güzel gülüyordun ki
Beceremedim çizmeyi
Kimbilir belki bana son tebessümünde
Bitirim yarım kalan resmini
İşte çocukluk aşkı böyle
Utangaç çekingen ve sır
Ama saf temiz menfaatsız
İlk ve son aşkım bu
Zamansız süresiz