6
Yorum
14
Beğeni
0,0
Puan
620
Okunma

Bütün beyin loplarımı sıfırlasam diyorum
Meselâ kim olduğumu unutsam
İki çarpı iki dört etmese
Biriktirdiğim minnacık sevinçlerimi sevdiklerim heder etmese
Anne kurbağanın bir bacağı sakat yavrusunu sırtında taşıması viral olsa
Yada Ziya isimli papağanın acılarımdan karşılıksız öpmesi
Sadece düştüğümde dizlerim kanasa
Üzerimden anne şefkâti hiç eksik olmasa
Anladım ki
Uğrunda ölürüm diyenler de hunharca harcıyormuş
Masumiyet kokulu karbeyaz duygularımı
Bazen diyorum keşke çok acımasız olsaydım
Yada her şeyi unutacak kadar kalpsiz
O zaman ben ben olur muydum acaba
...
Kesinlikle olmazdım
.
.
.
Merhametin kıblesinde
Dimdik ayakta duruyorum çok şükür
Bütün mağlubiyetler vız geliyor artık
Vicdanımı öpüyorum alnından kırk bir kez
Ben yine ben kalmaktan mutluluk duyuyorum
En büyük servetim
Biliyorum ki babamı kılavuz yaptığım yolda yürümek
Ve yine kendi önümde saygıyla eğiliyorum
Beni çok sevip yalnız bırakmadığı için
İyi ki varım
nagihan