(Sadece çocukluk ve ölüm vardır,
aralarındaysa hiçbir şey yoktur - Georgi Gospodinov)


hayatın mesaj kutusunu açıyorum
“bir yeni yenilginiz var” diyor
gönderici: zaman

ok olup saplanırdı belleğime ayartıcı bilgi
alıp götürürdü yürüyerek gidilemeyen yerlere
sisli uzakların büyüsüydü bilginin riski
sıkıntıdan değildi çıkılan yolculuklar
kaçıştı Armageddon’daki şeytanlardan
Tanrının tuttuğu kiralık katillerden
yüzü cephaneyle dolu toplumlardan
dağların ve yolların anısıyla yürümekti
varılamayacağını bile bile o düşsel ülkeye

çağrılmadan gelip aramıza katıldı “yenilgi yazıcısı”
zaman sakladı içinde yok edilme biçimlerini
ne büyük yanılgıydı zamanın her şeyin ilacı sanılması
gördüm onun onarılamayan yaralarını
gözleri kan fıçısıydı toprak savaşlarından
çaresizce bakıyordu kandan çürümüş tarlalara
gördüm boşlukta uçuşan düşünce ve anlam leşlerini
mızrak izleriyle doluydu zamanın sırtı, gördüm

hiç iyi değil hayata en derinden bakmak
hiç iyi değil boğulmanın keskin dişleri
hislerimi yumuyorum, yumuyorum
sözlerim kapanana kadar yumuyorum
yumuyorum varlığım boşluğa düşmesin diye
yine de mahşer kalabalığı hayatın gelen kutusu:

“yeni bir acınız var, onaylayın lütfen!”
“yeni bir hüznünüz var, onaylayın lütfen!”
“yeni bir mutsuzluğunuz var, onaylayın lütfen!”

(zaman: onaylamak mecburidir!)

eskisini atıp yeni nefretler satın alıyor insanlar
nasıl da coşku dolu birbirini sevmeyen toplumlar
hemen kullanmak için “kin kodunu giriniz!”
hızlıca giriyorlar ve tek tek düşüyor kalpleri
az sonra yeni bir ileti daha alıyorlar
“ölü kalpler kulübü üyeliğiniz kabul edildi”

kalın harflerle ışıldıyor lekeli Gazze’te manşetleri
yemek sofrasında izliyorlar yok edilenleri
hikâyeleri sona ermiş papatya kokulu çocuklar
yeni ölüler, yirmi birinci yüzyılın çelikten dişleri
hiç boş kalmıyor Tanrının yeryüzündeki orduları
ve Armageddon’daki şeytanlar
ekran gülümsüyor aniden:
şimdi kısa bir reklam arası!

yanlışlıkla bir ileti gönderiyor bazen sistem
“yeni bir aşkınız var, uygulamaya
giriş yaparak iletinizi görebilirsiniz”
ne yapsan girmeyi başaramıyorsun
hayallerin kamaşana kadar zorluyorsun zihnini
asla hatırlayamıyorsun, hiç kullanmadığın için
bulanık sulara attığın sevginin şifresini

(zaman: “şifremi unuttum yaz, yeni şifre al!”)