Gün batımı…
Adamışım gönlümü bir hayale
Gelmeyen sevgiliye yâr olmuş yarınım
Hasret türküleri incitir olmuş kirpiklerimi
Gözlerimin gölgesinden sunalar uçuşur
olmuş
Güz mevsimine düşmüş
Solup gider dudaklarımın alı


Mor ışıklı adak mumlarım
Saklı sevdamın ahı pul pul olmuş
tenimde
Terinin koksusu ecel buyurmuş
Gelmeyeceksin hiçbir zaman demiştim
Feleğin kahpeliği gerçeğe döndü
Suların köpüğündeyim
Ak göğsümden süt sağıyorum
Sevdamın ağlayan çocuklarına


Sinemde esen seher yelleri
Sensin eksikliğim demeyeceğim
Viran mevsimi kalbimin hali
Yıkılsın üstüme gök kubbe
Yok olsun hayaller
Karanlık düşler
Küsmüşüm aynalara
Kaderimin kara yazısı senmişin
diyeceğim


Asırlar gelip geçmiş bükük boynumdan
Kırkıma ermeden titrer olmuş ellerim
Mezra mezra kokunu arar olmuşum
Hasretin gamzelerimde saklı
Bir kelamın bin yıllık yasındayım
Divane olduysam vebalini sen düşün


Kör olmuş dileklerimin düğümü
Maksadımı öteye aşmış canımın yangısı
Ceyhan nehri sürükler olmuş saçlarımı
Sevginin bebeklerini belemişim
gözlerimde
Sesim çıkmıyorsa
Ağlamayı kadınlığıma zûl saydığımdandır
bilesin


Ara ara hasta bilsem de kendi mi
Aslını sorarsan her an yastayım
Ve de kırgınım
Utanmasam alem duyacak yüzüne
hasretimi
Uzansam tutunamam bir dala
Üzgünlüğüm bezginlimle boy ölçüşür


Çok olmasa da
Bu sitem nerden çıktı deme annem
Yetmez mi
Sevda kervanları geçtikten sonra
Beni doğurmuş olman
Yetmez mi
Her inandığım aşkta hep yanılmış
olmam






#hüzünlükent