iyi ki doğmadınız günahlar
iyi ki olasılıklara bırakmadınız yalnızlığımı




geceydi
susuşların çoğaldığı
paramparça duyguların yağmura çarpmasıydı telaşlı koşular
bağırsam sesim uçurum uzaklarda çiçeklerle oynaşan
ve bayat bir intiharla pencereme düşen
ölüyormuşum meğer hüzün atlasının yüryüzünde





bu vakitte vurdular zamansız ayrılıklarımı
karanlıklar içinde kımıldamıyor içim
baksam yükseklere incecik ay korkuyorum
unutur oldum odamda resimleri
çıldırdıkça bekleyişler avucumda
cam kırıkları/kanıyorum
günlere...





kent yangınlarımı alıp giderken
sokak aralarına boşalttı sahipsiz aşkları
anılarıma giremedi adamlar
ağlayışları damla damla
tuzlu su akan
şimdi acılar denizi
yüreğim/e



-aklıma gelenler uzun uzun öpüyor dudaklarımdan-




ah
deli rüzgar uçurması
başucuma bıraksa da kıyıları gitsem
yalnızlığın güneşler doğurduğu aydınlığa
nasıl yapsam günahlar ırzıma geçmeden
ki
nerede umut görsem büyüyor
yalancı gül gibi
ellerime



-ölüm gözleri mavi korkularıma gelir-




geceydi
susuşların çoğaldığı
tenime kaldıkça canlar ulurdum
destanların dergahında
kudurmuş bütün arzular sarıldıkça zamana
mıhlıyorum gölgemi duvarlara
kimse dokunmasın bana
çirkin ve
soğuğum


...