Zaman feryat eder, ömür eriyer
Ne yıkar bu kara günahlarımı?
Her şey ona döner, Haqqa yürüyer
Koydum bir kenara mübahlarımı
Yüküm dağlar kadar, göğe yeriyer
İçimde bir hüsran korkarım deyer

Hani bu zülmetin vicdanı yokmu?
Bin cür sıkıntım var ruhumu deşen
Karanlık gecenin bes tanı yokmu?
Ömrün ağ yoluna hal gibi düşen
Kara lekelerin bozanı yokmu?
Bes benim rüyamı yozanı yokmu?

Bir gün yaşamaktan canın yorulur
Anlarsın ki dünya boş varoş değil
Bütün ayıpların yüze vurulur
Heç ne abas değil, başı boş değil
Adaletten şaşmaz, divan kurulur
Gün gelir her şeyden hesap sorulur

Bir sessiz adada kaldım avare
Kim alar yükümden, kiminle bölüm?
Yoksa öz derdimmi derdime çare?
Nerdedir kanıma susamış ölüm?
Bir gün hortlayacak çöllerden beri
Dişini kıcamış yıllardan beri

Uçsuz deniz gibi gözümde yüküm,
Azgın dalgaları ruhumu sarsan
Başıma nerenin taşını döküm?
Bir gün yazılarmı affıma ferman?
Ne vakit kovuşaram aceb gündüze?
Benim de yollarım çıkarmı düze?