ebet müddet
en güzelin nöbetine durandır o
bir dokunuşluk temasın heyecanıdır
kalpte sıcak bir umudun
gönülden gönüle bakışın hatırasıdır
var gibi görünen
bir yokluktur sevgi

gecenin siyahını yırtan hilaldir o
yusufun gömleğine uzanan eldir
aşk olmaya doğru yürüyüştür
züleyhanın gözlerinde ki
parıltıdır sevgi

dağ yamaçlarına
tatlı ürpertiler bırakan yeldir o
içten içe tutuşan
uzak şafakların közüne serpilen sabahtır
yumuşacık suların tenini okşayandır
ümitli doğuşları
kar beyaz besleyendir sevgi

sabah güneşinin önüne çekilendir o
boy aynalarına vuran bir resimdir
ayın on dördünün zemine düşen gölgesidir
tene dokunan ipeksi bir siluetin
duygusudur sevgi

arşa yükselen gece yolcusudur o
dal uçlarından göğe açan sancıların meyvesidir
hüzünlü inzivaların çeperini zorlayan fecirdir
ince sızılı rüyalardan
uyandırandır sevgi

gürültülerden el etek çekmiş
keskin bir suskunluktur o
ateşli vakitlerde alev kesilen bir isyandır
ümitli bekleyişlerle
avuçlara berrak müjdeler doldurandır
gökten nur sütunu misali
inendir sevgi

en soğuk kış gecelerinin ziyasıdır o
yürekten şehirlerin ufkuna
yaz yağmuru düşürendir
siyahlar üzerinden nefes nefes
gecenin endamını
sabaha taşıyandır sevgi

mahşer sabahına hayalleri ulaştırandır o
ümidi diri tutan yürüyüş yoludur
bir hicret yürüyüşü ki ete kemiğe bürünmüş
yepyeni menzillerin
başlangıcıdır sevgi

gökte asılı bir ümittir o
kurtuluş çerağı gibi yeniden doğandır
orta yerinden bölünen kaderdir
gökten yere doğru
bir bakıştır sevgi

üstünde uyuya kalınmış sevdadır o
göğe dal budak salmış nurlu bir kandildir
bir gül cemresi gibi kutlu doğumlar yüklenmiş
her gece
gönüllere inendir sevgi

gönüllerde gizli baharı uyandırandır o
aklın toprağına göğün ziyasını yetiştirendir
ümitsizlik soğuğundan
ebet zamanlarına filizler devşirendir
gecelerin en olgun
en ışıklı
en berrak
en nurlusudur
sevgi

redfer