Ey gökteki hilal
bir nefes aralığı bile vermeksizin öğret bana
ölmeden önce ölüp öldükten sonra yaşamanın sırrını
yüzünü bir kuş tüyü yumuşaklığında okşasın rüzgar
doğ ufkuma gir gönlüme yeniden


C



Ey gökteki hilal
çağlayıp doğsun yeniden
sırrına müptela olan gecenin gizemleri
aşkınla ısınmaya alışmış bir de bu can
ve bütün zerreleri


C


Ey gökteki hilal
kuytulardan yükselen milyarlarca nidayı duyuyor musun
uçsuz bucaksız derinliklere uçup giderken
göklerin sefasını aç önümüze artık
titriyorum bir yanım yetim bir yanım öksüz
hayallere sığmayan arzularınla ısınıyorum


C



Ey gökteki hilal
zihnimin ufuklarındaki düş sensin
yalnızca sensin bu yüreği inşirah ettiren
öyle bir sema düşlüyorum ki
biraz daha derinlerine indikçe
her yanını cemalinin süslediği


C



Ey gökteki hilal
sayende tenezzül buyurur yüreğimize aşk
ilham veren nurunla nurlanır
yüz binleri yerde ve gökte
rengi solmaz kokusu tükenmez
bir soluk kadar mukaddes


C



Ey gökteki hilal
kara bahtım derviş misali pervane
hicranlarım vuslat gösteren bir ayna
çöl sıcağıyla kavrulur düşlerim
alevler yağar çehrenden yıldız yıldız


C




Ey gökteki hilal
bu gece seni arıyorum
gecenin sessizliğine inerek
yağmur yağıyor sonrasında
eflatunla mühürlenmiş iklimlere
birde mor renkli dehlizlere
dokunuyor ince ince ay taneleri
en tenha köşelerine hayallerimin



C



Ey gökteki hilal
henüz güneşin doğmadığı yerlerde
sensiz geçen gecelerin sabahına
özgür kıl tüm kölelerimi
özleyen sızlayan,yanıp taşlaşmış
amansız heyecanlara amade
benliğime duhul buyursun duygu meşalelerin
buz çöllerine sürülmüş ben derbederin



C



Ey gökteki hilal
en parlak yıldızları bile gölgelendiren ışığın
bir tek bu yürekte kördüğüm
bir nefes kadar yakın olmak istiyorum sana
alev olup uçmak istiyorum özgürlüğe
yaktıkça kavuran kavurdukça olduran
iliklerime kadar hissettiğim bu karanlık gecelerde


C*


redfer