Aşarız her engeli, bir olursak aşarız
Vatan için ölürüz, vatan için yaşarız!

Hızlı bitiyor yollar, hızla geçiyor zaman
Gürültü patırtılar, doğu-batı dalaşı
Paylaşılmayan nedir, nedendir dökülen kan?
Nedendir kargaşa ve doyumsuzluk telâşı?


Göçebe mevsiminde nehri tersine geçen
Somon; ölürken bile soy yaşatma peşinde
Onca silah üretip "savaş" şarabı içen
Batı ise kıyamet oluşturma işinde


Kalplerin kasasını patlatan bombalarla
Katillerin geninde can öldürme hevesi
Orta-doğu koynunda beyhude çabalarla
"Barış için" Diyerek kandırıyor herkesi


Yaradan’ın emriyle incelesek cüzleri
Yanlış yöne koşmazdık, batı bile "Doğu" der
Doğudan doğan güneş coşturdukça yüzleri
Aynı anda bin yıldız gözleri tavaf eder


Hayalcilik ipini ucundan tutamadım
Susup anlattıklarım gerçekçi birer düştü
Memleket sevdasını yazarken adım adım
Kalemim kamburlaştı, susmaktan çenem düştü


Yaprağın toprak aşkı; kutsal mânâmız bizim
Çiçeklerin anası, toprak ille de toprak
Toprak;vatan, toprak;ruh, toprak;anamız bizim
Topraktan can almazsa nasıl kıpırdar yaprak?


Ayaküstü sohbetin hararetli tonunda
Terörist müzikleri boşluklara asalım
Tek notadan oluşan son dizenin sonunda
Barışçıl bir mesajla frene de basalım


Aşarız her engeli, bir olursak aşarız
Vatan için ölürüz, vatan için yaşarız!





Müjgân Akyüz Dündar