25
Yorum
59
Beğeni
5,0
Puan
403
Okunma

Bir ninnidir şimdi göç yollarında
Kervansaraylarda unutulmuş bir dua.
Küçük kızın gözlerinde yitik masallar
Oyuncak yerine taşlar, paramparça sabahlar.
Ama bil ki, karanlık kadar yakın ışık da
Her yıkıntının altında filizlenir bir çiçek mutlaka.
Eylülün küllerinden doğrulacak yarın
Gökyüzü yeniden çocuk kokacak.
Kahire’de bir ezan, Mardin’de bir çan
aynı merhameti fısıldayacak insana.
Ve Yusuf’un kuyusundan çıkardığı her umut,
bir küçük kızın kalbine güneş gibi akacak.
Bir gün susmayacak şarkılar
Küllerinden doğacak şehirler.
Çocukların kahkahası
yıkıntılara değil göklere çarpacak.
Ve biz bileceğiz ki:
En büyük armağan, yine de yaşamak.
Müjgân Akyüz Dündar
5.0
100% (36)